çanakkale geçılmez

Çanakkale Geçilmez...
Bilmiyorlardı VATAN denen toprak ezilmez
Dene,canından vazgeç,ÇANAKKALE GEÇİLMEZ!

Sömürgeci Devletler bir hâyâle kapılıp
Tüm sömürgelerinden yanına asker alıp...

Kendi tatlı canları bir savaşa girmeden
Oluşturup sürdüğü 'GURKA' askerlerinden...

Çanakkale'yi kolay elde ederim sandı
MEHMETÇİĞİN göğsüne kadar gelip dayandı...

O göğüs imân dolu,şehitliğe inanmış
O can asırlar boyu bu VATANA adanmış...

Siperler toprak değil,taş değil,göğüsleri
Böyle siper görmemiş düşmanın askerleri.

ALLAH! ALLAH! diyerek düşmana saldırıyor
Gözler hayatı değil şehitliği arıyor...

Her ALLAH! nidasıyla düşüyor yere yiğit
Cennette GÜL BAHÇESİ olmuş,gülleri şehit...

Vurulan her yiğitten kan değil gül akıyor
Karşısındaki düşman şaşkın,hayran bakıyor...

Vurulan her düşmanın imrendiği de budur
Mehmet'ten öğrendi o şehit nasıl olunur?

ALLAH şehitler için 'ÖLÜ DEMEYİN...'diyor
Cennetine ŞEHİTLER MUHAMMED'LE giriyor...

En güzel Cennetini ŞEHİDE vermiş ALLAH
Şefaatçi ŞEHİDE izin edermiş ALLAH...

AKİF diyor Hazreti PEYGAMBER açmış kucak
Onlar için keder yok,yok başkaca korkacak...

Vatanı için değil zorlamayla çarpışan
Ülkesinden gelerek millerce uzaklaşan...

Düşman askerlerinden vurulup ölenlere
ATA'MIZ da onlara dememiştir boş yere:

'Artık sizler de bizim evlâtlarımızsınız...
Ölüp bu topraklarda toprak olup kaldınız...

Mâdem toprağımıza karıştı toprağınız
Tüm şehitlerimizle siz de rahat yatınız...'

Candan,yârdan geçilir de acısı silinmez...
ÇANAKKALE GEÇİLMEZ...ÇANAKKALE GEÇİLMEZ!